Lanak aurkezteko orduan kontuan edukitzeko gauza (minimo) batzuk bete behar dituzue.
Izenpetu:
Idatzitakoan:
Izenpetu:
- Mezua
- Artxiboa
- Lana
- Ortografia zuzentzailea erabili.
Zuzentzean:
- Ez aurkeztu idatzitako guztia.
- Ez idatzi irakasleak irakurri nahi duena.
- Iritzia ematen ari zaren idatzian "nire ustez", "nik uste dut" eta horrelakoak sobran daude.
- Irakur dezala beste batek.
- Nork irakurri duen izenburuaren azpian idatzi
- Testu luzeak “serif” erako tipografiaz idatzi behar dira, irakurgarritasunaren mesedetan.
- Georgia
- Times
- ...
- Dokumentuaren izena eta e-Mailaren gaia era honetara:
Lanaren kodea Taldea Izen-abizenak - LanTaldea
Esate baterako: 03.02 33 Urlia Artaburu - A team.pdf
Lanak, beraz, horrelako itxura edukiko du:
Lanaren izenburua
Egilea: Urlia Artaburu Zubipe
Irakurlea: Armando Esteban Quito
Natus est die 19 Maii 1890, filius alter natu Nguyễn Sinh Sắc et Hoàng Thị Loan, in vico Hoàng Trù provinciae Nghệ An in imperio Annamitico sub protectoratu Francico posito. Nomen primordiale Nguyễn Sinh Cung accepit, quod annum agens undecimum (patre nuper gradum doctoratus phó bảng merente) in nomen adolescentiae Nguyễn Tất Thành mutavit. Anno 1907, familia eo tempore in urbe Huế degente, Academiam Nationalem intravit, sed proximo anno iussu vigilium expulsus est ut qui interpretari praetenderet planctos agricolarum contra procuratores tam Annamiticos quam Francicos. Inde ad coloniam Francicam Cochinchinam se refugit et munus rhizotomi accepit in urbe Sài Gòn (quae urbs temporibus nostris nomen eius adsumpsit, scil. "Hochiminhopolis").
Ad portum Sài Gòn, die 5 Iunii 1911, culinarius in nave Amiral Latouche-Tréville acceptus est eoque ipso die a Cochinchina abiit. Massiliae mense Septembri in terram exscendens per litteras praesidi Franciae postulavit ut in Schola Coloniali Lutetiae admitteretur.[1] Qua petitione reiecta rursus in variis navibus vel culinarius vel famulus servavit; Civitatibus Foederatis interdum frequentavit; Angliam annos circiter quattuor incoluit ibique (sicut ipse postea praetendit) apud Carlton Hotel Londinii domino Augusto Escoffier opus dulciarium didicit.[2]
Mense Iunio anni 1919 Lutetiae reperitur. Ibi cum Phan Văn Trường et Phan Chu Trinh "Revendicationes Populi Vietnamiensis" conscripsit et deliberatoribus de pace componenda eo anno Lutetiae coeuntibus misit sub nomine Nguyễn Ái Quốc (scilicet "Nguyễn amator patriae"). Eo anno aliis postulatoribus incedit, inter quos Seán T. O'Kelly Hiberniae repugnatori; sed saepe iussu Alberto Sarraut a vigilibus Francicis (duce Ioanne Przyluski) persecutus est. Postea in diario L'Humanité commentationes de iniquitatibus colonialibus scripsit et cum factione Socialistica se iunxit; quae Turonis mense Decembri anni 1920 nomen factionis Communisticae accepit et ad Communisticum Internationale affiliata est.
Anno 1922 cum iuvenibus aliis coloniarum Francicarum peregrinis Unionem Intercolonialem condidit periodicumque Le paria usque ad mensem Iunium anni insequentis editavit; quo mense a Lutetia subito discessit, se in Sabaudia otiosus iter facientem praetendens, re vera Moscuam petens. Ibi Vladimiro Lenin mense Decembri mortuo obsequiis prosecutus est; mense Iunio anni 1924 Congressu V Communistici Internationalis adfuit. A Moscua mense Novembri eiusdem anni ad Quancheum (sive Cantonem Sinarum) missus est, ubi Communistis adiuvabat, consociationem eorum cum motu Nationalistica (duce Sun Yixian) favebat, exsulesque Vietnamenses in factionem novam unire conabatur, quorum nonnulli fuerant fautores Phan Bội Châu discipulique eius Nguyễn Hải Thần. Per hoc tempus nomen novum Lý Thụy sibi praefixit, uxoremque duxit Tăng Tuyết Minh quam mox amisit. Sed mense Aprili anni 1927, Sun Yixian iam mortuo, successore Jiang Jieshi Communistas persequente, captoribus evadens a Quancheo subito abiit et Hongcongum, Shanghai, Vladivostok et Moscuam petivit; phthisi adfectus in paeninsula Crimea se refectus est.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina